Marathi Maza Bana

               आपल्या या नविन वेब मधे काव्य रसिकांचे आणि कवींचे मना पासून हार्दिक स्वागत . . . . !
               मी एक जूनियर वेब डिजाइनर आहे , म्हणजे अजुन शिकतो आहे, तर माझ्या या छोट्याश्या
               कौशल्याचा उपयोग करून ही वेब साईट मी कविंसाठी आणि काव्य रसिकांसाठी बनवली आहे.
               मित्रानो तुम्ही तुमच्या कविता किंवा शुभेच्या पत्रे आमच्या या वेब साईट वर add करण्यासाठी
               इच्छुक असाल तर तुमच्या कविता आमच्या कम्युनिटी किंवा आमच्या
               wedant@marathimazabana.com, या इमेल निर्धास्त पाठवू शकता,
               मी तुम्हाला इथे विश्वास देतो की इथे कोणत्याही कवीचा अपमान होऊ दिला जाणार नाही, त्यांच्या
               कविता काही कालावधीत त्यांच्या नावा सहित आमच्या वेब साईट वर add केल्या जातील.



               You Can Upload Your Poems with Below Two Method's

                      1. Join Our Orkut Community

                      2. Upload Your Poem on our Poem Uploader Program



               आणि हो, मित्रानो ! ह्या वेब साईट बद्दल तुमचे काही सल्ले असतील किंवा काही कल्पना असतील
               तर तुम्ही त्या Suggestion Box किंवा Idea Box मधे पाठवू शकता. (New Songs .etc)

               अहो! माझ्या बद्दल तुम्हाला सांगायचे राहुनच गेले !!!
               माझी ओळख करून देतो तुम्हाला . . .
               माझं नाव गणेश, वय २०,
               अजुन 12th मधे शिकत आहे,
               काही जण DJ बोलतात तर कुणीतरी वेदांत नावाने ओळखतात. . .
               मी कसा आहे नेहमीच मला प्रश्न पडतो ...
               पण प्रत्येक वेळी प्रश्नाला उत्तर देता येईल असे नसते...
               काही वेळेस उत्तर भेटते... तर काही वेळेस खरा मी भेटतो...
               बर्‍याचदा गुंता वाढत जातो ... आणि नवीन प्रश्न तयार होतात...
               खुप काही करायची इच्छा असलेला, आणि खुप काही करता येते देखिल,
               पण पुढे माझे career कश्यात आहे माझे मलाच ठाउक नसलेला असा मी.
               तसा मी खूप सरळ साधा
               साधा म्हणजे ...
               कुणाच्या विरुद्ध डावपेच न रचणारा ..
               आणि कोणी डावपेच जर माझ्या विरुद्ध डावपेच रचले तर व्यथीत होणारा ...
               पण तरीही जाऊ दे म्हणणारा ..
               आणि विचारी मुलगा..
               थोडेसे मित्र असलेला ... आहेत ते पण कोणी जवळ नाही
               मित्र ही जिवंतपणाची खूण-- आणि चांगले मित्र जमवने ही आयुष्यातील सर्वात
               मोठी आणि कायमस्वरूपी सोबत राहणारी गोष्ट ...
               कुणीही माझ्यावर विश्वास टाकावा आणि मी त्यास पात्र ठरावे ... एव्हडीच इच्छा ...
               आणि शक्यतो ... नेहमीच पूर्ण करण्याचा प्रयत्न करतो...
               कधी कधी खूप गरज असूनही स्वार्थी न होता येणारा ....
               थोडासा आळशी ... झोपाळू मुळीच नाही काय ! ...
               पण तरीही काम अंगावर आले तर शिंगावर घेणारा.....
               आणि आवडीच्या कामात स्वत: ला झोकून देणारा...
               मी एक सरळ ,साधा मुलगा आहे.
               मला मित्रांमध्ये रहायला आवडते.
               अशीच माझी ओळख......

               ही माझी पहिली कविता फ़क्त तिच्या साठी आहे
               कदाचित ती तुम्हाला नाही समजणार !
               वाट पाहतोय की केव्हातरी इथे येउन पुन्हा वाचेल ती . . .


               प्रत्येक क्षणी म्हणतेस
               "माझ्या बोलण्याचा लावू नकोस वेगला अर्थ,"
               पण कसं सांगू तुला
               तुझ्या विना माझे आनंदी जीवन आहे व्यर्थ . . .

               मैत्री की प्रेम
               खरचं ठाउक नाही मला,
               पण आयुष्यातला प्रत्येक क्षण
               तुझ्या सोबत असावसं वाटतं मला . . .

               पाहीले नाही तुला अद्याप
               वाटते मला खंत,
               पण तुला न पाहिल्याशिवाय
               होणार नाही माझा अंत . . .

               होइल तुझी सवय मला
               म्हणुन वाटते तुला भीती,
               बोललीस जेव्हा हे
               कसं सांगू वाईट वाटले मला किती . . .

               "ठेऊ का phone" म्हणतेस,
               तेव्हा येतो तुझा राग मला,
               पण हक्क नाही तुझ्यावर आज
               मग रागावू तरी कसा तुला . . .

               खुप मोठे आहे आयुष्य
               ठाउक नाही मी कुठवर राहीन,
               मरता मरता फ़क्त एकदाच
               तुझी चारोळी ऐकून जाइन. (मी आहे इथे त्याच्यासाठी...) . . .

               कदाचीत नसेल आवडली कविता माझी
               तरी पण लिह तुझ्या डायरीत
               कदाचीत आयुष्यात पुढे-माघे कधी,
               मी राहीन की नाही तुझ्या आठवणीत . . .

               मनात होते शब्द काही
               आले ओठांवर तुझ्यासाठी,
               असतील अजुन शब्द काही
               येतील पुन्हा फ़क्त तुझ्याचसाठी . . .

               विचार करता-करता तुझा
               शब्दानी पुरते छेडले मला,
               कविता झाली की चारोळी
               आता तूच सांग मला . . .

               माझी ही कविता
               ठाउक नाही समजली की नाही तुला,
               पण केली तुझ्यावर मी कविता,
               हे please सांगू नको कुणाला ! . . .
               .
               .
               .
              


               चंद्रासाठी चांदणी तू
               अन् सागरासाठी किनारा आहेस
               बोलून चालून मैत्रीण तू माझी
               मग हृदयाच्या एवढ्या जवळ का आहेस


               आहेत अनेक मित्र सागराच्या लाटांपरी
               किनार्‍याला भिडणारी तू एकच लाट आहेस
               बोलून चालून मैत्रीण तू माझी
               मग हृदयाच्या एवढ्या जवळ का आहेस


               भर पहाटे बालकनित घेतलेल्या
               दीर्घ श्वासपारी तू आहेस
               बोलून चालून मैत्रीण तू माझी
               मग हृदयाच्या एवढ्या जवळ का आहेस


               सारखे तुझ्यासोबत ह्सावसे वाटते
               सांग काय करू मी ?
               फुलपाखरांच्या पंखावरील काहीसे ते रंग
               तू त्या हस्याने चोरून घेतले आहेस
               बोलून चालून मैत्रीण तू माझी
               मग हृदयाच्या एवढ्या जवळ का आहेस


               बालपण आजुनी तुझे गेले नाही
               मोठेपण कदाचित तुला मिळणार नाही
               तू थोडी नाही, जरा जास्तच वेडी आहेस
               बोलून चालून मैत्रीण तू माझी
               मग हृदयाच्या एवढ्या जवळ का आहेस


               डोळे मिचकावत चंद्र एकदा हसला होता
               त्या दोन चांदण्यानसोबत सजला होता
               त्या मोहक हस्यापरी जाणीले मी इतुके
               कुठेतरी तुही हर्षात नाहत आहेस
               बोलून चालून मैत्रीण तू माझी
               मग हृदयाच्या एवढ्या जवळ का आहेस
               .
               .
               .
               .
               -वेदांत